“De Van der Leeuwkring eerde voor de elfde keer een initiatief met uitzonderlijke waarde voor de publieke ruimte van Rotterdam. Stadsmakers die, op zoek naar een beter Rotterdam, voorbij het eigen belang de verbinding weten te maken met de ruimtelijke én de maatschappelijke ontwikkeling van de stad. Een doorsnede van de nominaties en de winnaars van het afgelopen decennium laat zien dat de stadsmakerscultuur in Rotterdam zich in de breedte heeft kunnen ontwikkelen. Iedereen maakt de stad, dat is ook de gedachte die het Stadsmakerscongres centraal stelt. Het gaat daarbij om initiatief, ondernemerschap, creativiteit, optimisme, het activeren van netwerken en het maken van plekken van betekenis voor Rotterdam. Een trotse Rotterdamse praktijk die juist met de groei van de stad aan betekenis wint en die de Van der Leeuwkring wil ondersteunen en op een voetstuk wil plaatsen.
De nominaties waren dit jaar erg verschillend. Wat de genomineerden bindt, is hun inzet om samen te werken aan de toekomst van Rotterdam. Voorbij het eigen belang, creatief en verbindend, en met oog voor de grote uitdagingen én kansen van deze tijd. Zij laten zien wat het kan betekenen om concreet invulling te geven aan abstracte opgaven als duurzame groei en een inclusieve staat. De nominaties waren: Lenard Vunderink en Bas van den Berg voor de Keilewerf en hun onderscheidende bijdrage aan De Kroon, inspirerende broedplaatsen voor de creatieve en circulaire marktindustrie in Rotterdam; Stichting Plezierrivier de Rotte voor het op de kaart zetten en activeren van de Rotte als betekenisvol landschap voor de stad en ver daarbuiten, en tenslotte Dick de Cock en Kirsten van den Berg, samen met Marco den Dunnen, Rodney van den Engel en de Heilige Boontjes, voor de transformatie van Bureau Eendracht tot een nieuw ‘monument van inclusiviteit’ in het hart van de stad.
De winnaar van de Van der Leeuwprijs 2019
De elfde Van der Leeuwprijs ging naar Stichting Plezierrivier de Rotte. De initiatiefnemers zetten onbaatzuchtig hun netwerk en tijd in en dragen zo, ver voorbij het eigen belang, bij aan een gezonde en aantrekkelijke publieke ruimte. Door de Rotte letterlijk en figuurlijk op de kaart te zetten, openen zij een nieuw en inspirerend perspectief op de oorsprong van Rotterdam als verbindend landschap. Het initiatief verbindt stedelijk leven, gezondheid en ecologie en het betrekt cultuurhistorie op de toekomst van de stad. Dankzij de inzet van deze initiatiefnemers is het haast onmogelijk geworden om de Rotte anders te zien dan een genereus landschap voor alle Rotterdammers. Deze inzet is daarmee tot een echt stadsproject geworden dat zich tot over de gemeentegrenzen uitstrekt en uitdaagt tot actie en interactie. De Stichting en zijn activiteiten worden van energie voorzien door vrijwilligers Carol Hol, Ewoud Dekker, Erik Rovekamp, Damo Holt en Mariëlle van den Berge. Samen bewegen zij een breed stedelijk en regionaal netwerk van partners en ondernemers. Van de bron in Moerkapelle tot en met de Leuvekolk in het hart van Rotterdam. De Van der Leeuwkring is zeer onder de indruk van de manier waarop de initiatiefnemers het stadsmaken zo opnieuw weten te verbreden en te openen voor bewoners, ondernemers, instellingen en overheden op verschillende schaalniveaus. Op sleutellocaties langs de de stroom van de Rotte dragen zij ook bij aan een betere stad. De Crooswijksebocht belichaamt deze inzet. Door te werken vanuit het huiskamerrestaurant Obst&Gemüse dragen de initiatiefnemers bij aan de gastvrijheid van deze plek, ondersteunen zij een startende ondernemer en organiseren zij een ontmoetingsplaats voor de buurt en de stad.
De initiatiefnemers laten zien dat stadmaken zich in de volle breedte heeft kunnen ontwikkelen. Een inspireerde en hoopvolle praktijk in een groeiende stad. Daarom ontvangt Plezierrivier de Rotte de Van der Leeuwprijs 2019.”
Bovenstaande was de tekst die tijdens de uitreiking werd uitgesproken.
Carol Hol: “Wij voelen ons vereerd dat wij deze prijs in ontvangst mochten nemen. De toekenning van de Van der Leeuwprijs doet ons des te indringender beseffen hoe belangrijk het is om de Rotte en haar oevers van Bron tot Dam als een samenhangende “publieke ruimte” te zien en te koesteren”.
